شب و روز نیمه شعبان هفتم:شب وروز نیمه شعبان که خداوند نعمت بزرگ ولادت امام زمان(ع) را در آن به بندگانش عطا فرموده است در بیان عظمت و احترام این وقت شریف کافی است آنچه که زبان اهل بیت (ع) یعنی سید بن طاووس در"اقبال"گفته است ذکر کنیم ایشان می گوید: "بدان! مولای ما حضرت مهدی (ع) کسی است که راستگویان و معتمدان اتفاق دارند به اینکه : پیغمبر خدا (ص) به ولادت آن حضرت وبزرگی مسلمانان به ریاست و حکومت آن حضرت،بشارت داده است و نیز گفته اند که پیامبر (ص)کمالات او را شرح داده و تصریح کرده که عظمت و بزرگی اوبه جایی می رسد که هیچ یک از پیامبران و اوصیاء به آن مقام نرسیده اند و حتی سلیمان- که در حکومت خود به جن و انس فرمان می داد- به آن جایگاه نرسیده است،زیرا که وقتی سلیمان گفت:"هب لی ملکا لا ینبغی لاحد من بعدی." در جواب نفرمود: "درخواست تو را در اینکه بعد از تو بیشتر به احدی عطا نکنیم را اجابت کردیم." بلکه خداوند جل جلاله فرمود: "فسخرنا له الریح بامره رخاءحیث اصاب* والشیاطین کل بناء و غواص*وآخرین مقرنین فی الاصفاد." یعنی: "پس ما باد را مسخر او ساختیم تا به فرمانش به نرمی حرکت کند و به هر جا که او می خواهد برود،وشیاطین را مسخر او کردیم و هر بنا وغواصی ازآنها را و گروه دیگری را در غل و زنجیر قرار دادیم ومسلمین همگی متفق هستند که خاتم النبیین حضرت محمد(ص) فضیلت و سیادتی دارد که هیچ یک از پیامبران حتی حضرت سلیمان ندارد و اینکه مهدی (ع) در آخر الزمان ظهور خواهد کرد در حالی که پایه های دین انبیاء از بین رفته و اثری از شعائر مذهبی جز ظاهری مندرس باقی نمانده است، پس زمین را بعد از اینکه از جور و جهل و ظلم،پر شده است از عدل و داد و حکمت،پر می کند
